Terça-feira, 1 de fevereiro de 2011. Eu e o Kurt ja entramos tiniiiindo! Voltamos la pra baixo e sentamos num sofazinho . Demos muita risada e fomos embora . Descemos pra pista devolta, xamamos os companheiro e fomos embora.

Bir nisan sabahı yerine, Eylül akşamında takvim yaprağı. İlkbaharda kucak açmak varken yeşile, Sonundayım baharın, Ellerimdeki yapraklar sarı. Gün batımına dokundurdum tümceleri, Güneşin batışı gibi turuncular. Gökyüzü dolusu kederleri, Saklıyorum, geçmişime tanıklar. Aşka susayan divitimin ucu, Kan. Düş kırıklıklarıyla dolu kalemim, Kırılmış, kağıdımın üzerinde. En son yine düşlediğim, Kalemimin akan mürekkebinde. İki dudağımın arasında hapis, İki. HER DEFASINDA BİR KEZ DAHA SEVDALANMAK.

SÖYLERKEN AĞLAYAN ŞAİRDOĞURURKEN ÖLEN ANAİKİSİDE BİRAŞK ve ACIHABERİM OLMADAN EN ÜCRA YERİME SIĞINABİLİR. Kapatırız,bazen kapıyı, bazen konuyu, bazen telefonu,bilmeyiz ki o anda neler değişti? Neler bitti ya da başladı? BİZE BÖYLE ÖĞRETMEMİŞLERDİ YAŞAMI. Biz çocukken;minicik ellerimiz vardıminicik ayaklarımızminicik isteklerimiz vardı. biz çocukken;kocaman yüreğimizkocaman hayallerimiz vardı. Kadın her sabah olduğu gibi o günde beyaz değneği ve.